Fraai verjaardagscadeau van moeders: De dichter is een kleine God – de 150 mooiste gedichten uit het Spaans, vertaald door Barber van der Pol en Maarten Steenmeijer.
Ik stel me voor dat ik dit als e-book had gekregen. Had ik dan een e-mailtje met een downloadlink gekregen? Een priegelig ingepakt USB-stickie? Een ceedeetje met een strik? Nu heb ik een fraai gebonden boek in handen, mooi papier en een goede, functionele typografie. Zoals gezegd, je hebt iets in handen.

De 150 gedichten zijn tweetalig weergegeven en bestrijken een periode van acht eeuwen. Het is geen canon, dus geen fragmenten uit El Cid en geen coplas. Wat wel? Dit bijvoorbeeld.

Vrouwen - Nicanor Parra (Chili, 1914)

De laatmaarwaaienvrouw,
De uit de voeg gegroeide lange lijs,
De dame van Carrarisch marmer
Die niet wil roken en niet drinkt,
De vrouw die altijd in de kleren blijft
Omdat zij als de dood is voor een baby,
De onbenaderbare zon
Die niets wil weten van de moederrol,
De vrouw die ademt door haar mond,
De vrouw die nog als maagd
De stappen aflegt naar het bruidsvertrek
Maar zich vervolgens als een kerel weert,
Zij die zich uitkleedde uit aardigheid
Omdat ze dol is op muziek, klassiek,
De rooie die languit voorover plofte,
Zij die zich geeft uit liefde en niets anders,
De jongedame met één spiedend oog,
Zij die zich enkel bezitten laat
Op het randje van de afgrond, op de bank,
Zij die van genitaliën moet gruwen,
Zij die alleen met haar hond wil paren,
De vrouw die net doet of ze slaapt
(Haar man belicht haar met een lucifer),
De vrouw die zich daarom geeft
Omdat ze eenzaam is of wil vergeten...
Zij die als meisje de ouderdom bereikte,
De kippige docente,
De notuliste met de donkere glazen,
De bleke jongedame met haar bril
(Zij moet niets hebben van de jongeheer),
Al deze Walkuren
Al deze eerbiedwaardige matrones
Met al hun grote en kleine lippen,
Ze maken me uiteindelijk horendol.

Voor het schitterende Spaans moet u echt het boek hebben.