Voor een van mijn nevenactiviteiten mag ik ieder jaar een stapel boeken lezen, allemaal debuten van Nederlandse (en Vlaamse) auteurs. Dat is een genoegen, want zo krijg ik boeken onder ogen waar ik anders met een boog omheen zou lopen. De eerste pennevrucht van Heleen van Royen is een goed voorbeeld.

Om twaalf uur stond de koerier op de stoep. Vooraf was aangekondigd dat het dit keer een bescheiden hoeveelheid zou zijn, en dat er zeker kwaliteit tussen zou zitten. Toen ik de deur open deed, bleek het eerste niet te kloppen: twee flinke dozen.

De eerste indruk bij het uitpakken: een gemengd gezelschap. Boeken die wat zouden kunnen zijn, maar ook boeken waarvan je denkt: zonde van de bomen. Er is natuurlijk maar een manier om de kwaliteit van een boek te bepalen en dat is lezen. De komende weken zal ieder vrij moment gevuld zijn. Cees Nooteboom moet nog even wachten.