donderdag 6 januari 2011

Het Concertgebouw Café is is een goede plek om voorafgaand aan een concert af te spreken. Arriveer je als eerste, dan heb je gelegenheid om je te verdiepen in de krant of de concertagenda. Als je afspraak aanschuift kan bij een hapje en een drankje de avond echt beginnen. Die drankjes zijn in het Concertgebouw Café prima in orde. Het aanbod gedistilleerd is weliswaar niet geweldig (geen grappa) maar er is keuze uit een klein aantal goede wijnen, allemaal per glas.
In vast voedsel zijn ze minder goed. Er is niks mis met de knabbels en de kleine gerechten maar als je echt wilt eten, is er maar één dagschotel. Omdat de kookfaciliteiten in het Concertgebouw kennelijk beperkt zijn, is dat iets dat uit de oven of magnetron komt. Helaas is dat niet altijd een succes. Eerder heb ik hier een goede runderstoofpot en een smakelijke viscurry verorberd, maar vanavond is het gewoon mis. Een eerder gebakken en opgewarmd kipfileetje, ietwat taai, met onduidelijke kerrysaus en rijst en doperwten. En de begeleiding is altijd hetzelfde: een bakje (goed aangemaakte) groene sla en wat brood. Pas dat eens aan het hoofdgerecht aan!

Tot zover Johannes van Dam. Ik heb net mijn eerste glas cava naar binnen als E. arriveert. We lullen over werk, muziek en politiek (we zijn allebei van mening dat de keuze van Jolande Sap om GroenLinks meer te profileren op sociaal-economische onderwerpen een strategische misser is) en natuurlijk het concert van vanavond: het eerste vioolconcert van Bruch en de elfde symfonie van Sjostakovitsj.

Joshua Bell speelt fantastisch, alleen het orkest komt bij Bruch niet lekker uit de plooi. Het is allemaal een beetje tam. Gelukkig doen ze Sjostakovitsj fantastisch. Sjos 11 verklankt de Russische revolutie van 1905, die waarvoor Lenin tevergeefs achter zijn kaasfondue vandaan kwam.
Semyon Bychkov staat voor het eerst in lange tijd weer voor het orkest. Hij mag terugkomen.

En nu knalt Sjos 14 uit de luidsprekers, want in februari staat Gergiev met het Orkest van het Mariinski Theater in het Concertgebouw. Een keer met Sjos 14 en een keer met Sjos 15. Ga ik naar een of naar allebei? Een Amsterdams luxeprobleem.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten