Max Raabe kwam tot mij via collega E. (Zij is in sommige kringen beter bekend als Rosalie, uitbaatster van de Villa des Roses en het sterfhuis Nuit Blanche.) In een van onze tussen-het-werken-door-gesprekjes over muziek en andere belangrijke dingen des levens vertelde zij iets over hem, en hoe bijzonder hij is. Tijdens de lege dagen rond Kerst kroop zijn naam uit de krochten van mijn geest. Een zoekopdrachtje verder was ik bekeerd. Vorige week stond de eerste LKW met cd’s en dvd’s voor de deur.

Das Palast Orchester mit seinem Sänger Max Raabe vertolken Duitse liedjes uit de jaren twintig en dertig. Denk aan Berlijn, cabaret (Cabaret, de musical en later film), rokkostuums, sigarettenpijpjes en Nazi’s. Muziek uit die periode uit Engeland en de Verenigde Staten ken ik uiteraard, vooral al die heerlijke liedjes uit the Great American Songbook. De enige Duitse liedjes uit die tijd die ik ken, zijn die van Kurt Weill.

Max Raabe doet het allemaal, en meer dan dat. Hij vertolkt niet alleen liedjes van voor de oorlog, hij componeert zelf in die stijl en hij werkt hedendaagse hits om, met hilarische resultaten.
Das Palast Orchester begeleidt hem met Deutsche Gründlichkeit. En daar wringt het af en toe. Waar Amerikaanse dance bands en big bands echt swingen en de Engelsen onderkoeld los gaan, klinkt er bij Duitse orkesten altijd een vleugje hoempa door. Of zoals een vriend eens zei: ‘Duitsers laten Glenn Miller klinken als marsmuziek.’ Bij Das Palast Orchester is dat ook zo. Stijlvast tot tien cijfers achter de komma.

Raabe is al sinds midden jaren tachtig bezig en hij heeft een indrukwekkende discografie opgebouwd. Uit die omvangrijke catalogus vraag ik uw speciale aandacht voor het album Charming Weill – Dance Band Arrangements. Jawohl. Ik vind Weill namelijk fantastisch. Zijn liedjes zijn door alle grote namen vertolkt, maar nooit zo mooi als door Anne Sofie von Otter op het album Speak Low. En vanzelfsprekend hebben de Urfassungen van Lotte Lenya een speciaal plaatsje in mijn hart.
Gezien het voorgaande begrijpt u dat ik enigszins gespannen het schijfje in de speler legde. Ik zal het kort houden. Raabe ist übergeil.