De vaderlandsche omroepen zijn niet goed in krimi’s en politieseries, op de KRO na. Niet alleen weet de KRO goede Britse series (Morse, Dalziel & Pascoe, Silent Witness, Midsomer Murders en Waking the dead) in te kopen, ze zetten nu zelf ook een prima product op het scherm: Penoza.

Het was jarenlang behelpen. Ik ben opgegroeid op een dieet van Derrick en Tatort en ik kon mijn geluk niet op toen er kabel kwam en ik niet meer hoefde te wachten op de inkopers van de Avro en de Tros: gewoon Tatort op de ARD en Derrick op de ZDF kijken. Ik lag opeens seizoenen voor op leeftijdsgenoten die geen Duits verstaan.
Overigens is Derrick nu wel gedateerd, zoals af en toe op Alzheimer-zender Max is te constateren. Maar Tatort kan nog wel even mee. Ik heb onlangs de Schimanski-box aangeschaft.
De enige Nederlandse politieserie met enig aanzien is Baantjer. Niet dat Baantjer een goede politieserie is, maar het is ... ach, het is aardig, nostalgisch, voorspelbaar en het speelt in Amsterdam.

De Nederlandse krimi veranderde met Lek. Een keiharde thriller, strak gefilmd, bedreigend, suggestief, en met een uitstekende bezetting. Zo kon het dus ook.

Penoza gaat op dit spoor verder. Thomas Acda is hasjbaron Frans van Walraven en de rol is hem op het lijf geschreven.
Dat had ik jaren geleden al gezien. Ik was op de electronicaafdeling van de Bijenkorf een wekkerradio aan het uitzoeken terwijl Acda een iPod kwam ruilen. Terwijl hij de winkeljuffrouw tot actie probeerde te bewegen, becommentarieerde hij haar handelwijze (of gebrek daaraan) via zijn mobieltje. Het meisje wist niet hoe hiermee om te gaan en doorliep in korte tijd een scala aan emoties. Acda kreeg zijn zin.

Jammer dat Acda aan het einde van aflevering 1 sneeft. Zondag deel 2 van Penoza.