donderdag 13 januari 2011

De verdomming van de publieke omroep neemt angstaanjagende vormen aan. Even recapituleren: de kerntaak van de publieke omroep is een gedegen, onafhankelijke en objectieve nieuwsvoorziening. Onder nieuws versta ik het nieuws zelf, plus context en duiding.

De NOS-journaals in de avond zijn nog niet eens het meeste aangetast, hoewel de smaak van de redactie in twijfel getrokken mag worden als ze uw scribent in een itempje laten figureren. In de ochtend hebben ze echter de slag verloren van RTL. Het RTL Ontbijtnieuws biedt meer nieuws, inclusief actuele verkeersinformatie en wordt ieder kwartier vers door Jan de Hoop (onder oudere jongeren beter bekend als Frank van de Mast van zeezender MiAmigo) voorgedragen. De NOS maakt slechts een uitzending per uur, die daarna wordt herhaald.

De nieuwe toetreders tot het bestel moeten ook nieuwsprogramma’s maken en het is allemaal bagger. Ze brengen nieuws dat elders eerder en beter wordt gebracht en ze leuken het op met meninkjes van mensen die kennelijk nooit een goede school hebben bezocht of dat wel hebben gedaan maar daarna een lobotomie hebben ondergaan.

De gevestigde publieke omroepen hebben oude programma’s afgestoft of nieuwe in het leven geroepen die het nieuws van achtergrond voorzien of duiden conform de politieke kleur of levensbeschouwing. Het absolute dieptepunt in deze categorie is KRO’s Brandpunt. Dat was ooit een gedegen journalistiek programma. In Brandpunt nieuwe stijl zag ik een tijdje terug een reportage over verzorgings- en verpleeghuizen, aaneengepraat door Fons de Poel. Aangezien ik de zorgsector vrij goed ken, was dit een goede toetssteen voor de kwaliteiten van de nieuwe formule. Helaas bleek ook dit aaneenschakeling van meninkjes, ondersteund met suggestieve sfeerbeelden. Ad Langebent zou zich in zijn graf omdraaien.

Ik laat de rest van de mestvaalt rechts liggen en arriveer bij Nieuwsuur. Nieuwsuur moet NOVA doen vergeten, maar roept vooral een hevig verlangen naar vroeger op. Twan Huys en Mariëlle Tweebeeke kunnen niet interviewen. Als bij NOVA een gast live in de studio aanschoof bij een Jeroen Pauw, Paul Witteman of Clairy Polak dan kon je thuis het angstzweet ruiken. Nu mag Ivo Opstelten minuten lang zonder een kritische tegenvraag doorbazelen. Communicatieadviseurs hebben het verdomd veel makkelijker.

Nee, neem dan Newsnight, iedere doordeweekse avond op BBC 2. Jeremy Paxman is een genadeloze interviewer. Beroemd is zijn interview met Michael Howard (Conservative). Zo vasthoudend moet je zijn als je antwoord wil krijgen op een vraag!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten