Het vernielen van kunst is maar een klein beetje minder erg dan het mishandelen van dieren, maar veel erger dan het slaan van kinderen. Dat laatste is namelijk goed voor hun opvoeding.

Gisteren bekladde een verdwaasde Rus, ene Vladimir Umanets, in Tate Modern een werk van Mark Rothko: Black on Maroon, een van de Seagram Murals. Umanets, een zelfverklaarde Marcel Duchamp, zei tegen de BBC dat hij gezien wil worden als een scheppend kunstenaar. Prima: van mij mogen ze hem met een doos wasco's opsluiten in een cel met mooie witte muren. Gaat 'ie daar lekker de creatieveling uithangen.

Black on Maroon van Mark Rothko, met opschrift.

Ik ben enigszins pissig, ook omdat in de nacht van zaterdag op zondag ons beeld uit de hal van onze flat is gejat. La Chute II van Ad Jenner staat/stond er bijna twintig jaar, en ik ben er gehecht aan geraakt. Het hoort bij mijn huis.

La Chute II in de hal van mijn flat.

We hebben het beeld laten plaatsen omdat we, een jaar na oplevering van het gebouw, vonden dat de centrale hal toch een beetje kaal was. Een van ons wist de weg in de kunst en na wat gesputter door mensen met kunstapathie stond er een paar maanden later dus La Chute II. En nu is ze weg.

Van Umanets kan je zeggen dat hij, hoe misplaatst ook, niets heeft willen wegnemen. Ik vrees dat het de dieven van La Chute II alleen maar om het brons was te doen.

Triest ...