zaterdag 28 augustus 2010

Het laatste liedje dat ik hoor, blijft vaak in mijn hoofd hangen. Wat het ook is. Ik hoef niet eens bewust geluisterd te hebben. Erger nog, ik begin soms spontaan te zingen.

Mijn chauffeur wil altijd muziek tijdens het rijden. Van mij mag het, ik ben meestal druk met mijn e-mail. Er is wel een harde voorwaarde: ik wil geen storend geruis of geknetter.
Bij vertrek van huis staat een lokale zender aan, met programma’s uit de Bijlmer waarin vrolijke ethnische muziek wordt gedraaid. Eenmaal buiten de stad wordt de ontvangst langzaam slechter en moet hij op zoek naar een ander station. Hij is niet kieskeurig en hij komt vaak uit bij een zender die alleen maar nederlandstalige deunen ten gehore brengt.

Als ik kantoor binnen ga, moet ik op mijn lip bijten om de receptioniste niet Wil je vannacht niet met me slapen? toe te zingen.