De Kunduz-coalitie zegt klaar te zijn. Nu gaat het CPB het zaakje doorrekenen.

De plannen worden gepresenteerd als bezuinigingen en hervormingen. Maar als je kijkt naar wat er is uitgelekt, zijn het vooral lastenverzwaringen. Belastingen, premies, eigen bijdragen en eigen risico's, het gaat allemaal flink omhoog. Dit is vooral slecht nieuws voor de lage en de middeninkomens, zij worden als altijd het hardst gepakt.

Heinrich Heine zei het al: als de wereld vergaat, vlucht ik naar Nederland, want daar gebeurt alles altijd vijftig jaar later. En ook nu weer. In de rest van Europa begint men tot het inzicht te komen dat we onszelf niet stuk moeten bezuinigen, maar dat er - ook geleend - geld uitgegeven moet worden om onze eigen economieën maar vooral die van de knoflooklanden te laten draaien. Zelfs in Duitsland begint men het licht te zien. Maar hier demonstreert Jan Kees de Jager dat zijn geest net zo log is als zijn lichaam. De drie procent is heilig.

Het Kunduz-accoord kan voor de vijf deelnemende partijen niets anders dan de inzet voor de verkiezingen van 12 september zijn. Het accoord wordt immers verkocht als gewenst, niet als noodzakelijk of ongemakkelijk compromis. Dat gaat vooral GroenLinks opbreken.

Want waar staat GroenLinks voor? Er staan wat groene maatregelen in het Kunduz-accoord, maar het zijn slechts kruimeltjes eco-genadebrood. Het is onvoldoende om als groen en duurzaam mee de verkiezingen in te gaan. En sociaal-economisch is het Kunduz-accoord ook met geen mogelijkheid 'links' te noemen.
Dat laatste past waarschijnlijk wonderwel in het 'Hodie Mihi' van Tofik Dibi. Bij zijn greep naar de macht verklaarde hij immers wel duurzaam maar niet links te zijn en vooral een andere stijl na te streven. Dat duurzaam moet dus nog worden bezien en die andere stijl gaat vooralsnog over de persoon Dibi en zijn affreuze kledingkeuze.

Dit alles opent mogelijkheden voor de PvdA. Niet meedoen aan de Kunduz-kolder kan voor Samsom c.s. goed uitpakken: tussen het GroenLinks van Kunduz en de drammers van de SP gaapt een gat dat gemaakt lijkt voor redelijke sociaal-democraten, zeker als zij zich ook de duurzaamheidsagenda eigen maken. Daar is Samsom al mee begonnen.

De Kunduz-collaboranten gaan bij de verkiezingen geen meerderheid halen. Het vormen van een regering zal moeilijker worden dan ooit.