De bezuinigingen op de langdurige zorg die het kabinet Rutte/Asscher voornemens is, worden ingeleid met een buitengewoon cynische 'newspeak'. Zo wordt het verwijderen van deze noodzakelijke sociale voorziening geduid als 'de patiënt in zijn kracht zetten', oftewel: zoek het zelf maar uit. Het gedwongen beroep dat op familie en vrienden gedaan zal moeten gaan worden omdat verzekerde (en betaalde) rechten uit de AWBZ verdwijnen heet in deze terminologie 'van systemen naar mensen'. En dan heeft het kabinet ook nog de euvele moed om te beweren dat 'zorg moet aansluiten op het leven van mensen, in plaats van dat zij hun leven inrichten naar beschikbare zorg'. (Citaten uit brief van VWS aan de Tweede Kamer brief van 8 februari.)

Ik heb me hier al eerder opgewonden over het rechtse beleid van dit door de voormalig sociaal-democraten van de PvdA vormgegeven kabinet. Want als de PvdA niet voor de zwakkeren in de samenleving opkomt, voor wie dan wel? Haar leden, de graaiers in de (semi-) publieke sector? Maar dit terzijde.

Wat ik niet snap is waarom dit afbraakbeleid per se in positieve termen geduid moet worden. Denken ze in Den Haag dat we achterlijk zijn? Of hopen ze door 'frappez, frappez toujours', het langdurig inslijpen van de boodschap, dat we er toch langzaam in gaan geloven? Zo naief zijn ze toch niet?
Maar om te voorkomen dat het minder goed geïnformeerde grote publiek wel in de zogenaamde goede bedoelingen van de PvdA gaat geloven, moeten we de terminologie van het kabinet bestrijden: we moeten dit 'frame' vermijden en onze eigen woorden kiezen.

Goed gekozen woorden over de gevolgen van de voorgenomen bezuinigingen staan in een opiniestuk van Ellen Grootegoed, Diana van Dijk en Evelien Tonkens in de Volkskrant van 13 februari. Zij beschrijven uitstekend de consequenties voor de autonomie van gebruikers van langdurige zorg die door de bezuinigingen gaan ontstaan. Ik vrees alleen dat de premisse van Grootegoed, Van Dijk en Tonkens - de mens als autonoom burger, ook als zorggebruiker - niet door het kabinet wordt gedeeld. Het ook door de PvdA uitgedragen kabinetsstandpunt is immers: solidariteit bestaat niet.