Daar moest ik even over nadenken. Dat had ik toch geschreven? Maar om alle misverstanden uit te sluiten: ja, ik vind het mooie muziek. Erg mooie muziek. Hier te koop.
Omdat het uitbrengen van een cd een riskante en op zijn best een marginale business is, snap ik dat iedere positieve publiciteit welkom is. En dat daar dus goed achteraan gezeten wordt snap ik dus ook. In dit geval is het daarom een beetje jammer dat dit blog alleen in politieke kringen bij vlagen goed wordt gelezen. Niet-politieke onderwerpen bereiken meestal slechts een klein kringetje insiders. (Als ik hoge bezoekcijfers wilde scoren, had ik dit blog heel anders opgezet.)
Dus voor wat het waard is: ik vind het een heerlijke cd. En dank voor het gesigneerde exemplaar!
Nu ik toch aan het pluggen ben: niet alleen haar schoonzoon Luís maakt muziek, ook dochter Agnes heeft net haar debuut-album uitgebracht.
Ik heb er een aantal tracks van geluisterd en voordat ik op diverse tenen en in allerlei valkuilen trap: ik heb hier geen mening over, omdat dit niet mijn soort muziek is. Ik hoop vooral dat eenieder die dit leest, gaat luisteren en zelf een oordeel vormt. Een voorproefje vindt u hieronder. En als u het mooi vindt: kopen kan hier en via iTunes.
Overigens valt het me wel weer eens op dat het ceedee-boekje als drager van grafische cultuur niet meer dan een schim is van de grammofoonplaathoes uit vroeger jaren. Natuurlijk is het moeilijk om op die paar vierkante centimeters dat zo'n boekje groot is, iets fatsoenlijks in elkaar te vormgeven. Maar ik heb ook de indruk dat het niet meer echt wordt geprobeerd. Daarom hieronder een aantal fantastische hoezen van weleer.
Maar platenhoezen kunnen ook heel erg lelijk zijn, ondanks de toegevoegde waarde van de hoespoes.
En deze twee hoezen zijn nec plus ultra.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten